LBD; Prijsvraag blogbijdrage 4

Vóór de jaren twintig werd zwarte kleding veelal geassocieerd met rouwkleding.

Het was in 1926 dat Coco Chanel in het Amerikaanse tijdschrift Vogue een eenvoudig zwart model onder de aandacht bracht. Vogue noemde de jurk “Chanel’s Ford”, omdat net als de T-Ford een little black dress een simpel en betaalbaar model was, in dit geval voor vrouwen uit verschillende sociale klassen.

Edith Piaf gebruikte deze jurk haar gehele carrière vaak als basis voor haar kledij tijdens optredens. Begin jaren zestig leefde de belangstelling voor de jurk weer op doordat Audrey Hepburn in Breakfast at Tiffany’s een sterk beeld neerzette in een little black dress van de Franse modeontwerper Hubert de Givenchy.

Inmiddels heb ik er twee. Deze, van de foto, is eenvoudig en klassiek de andere is een wat sportiever overslagmodel met epauletten en opgestikte zakken. Alle twee zijn ze met van alles te combineren, kettingen, shawls of jasjes in bijna elke kleur, effen of een heel druk dessin dat maakt niet uit. Dus heel fijn om in de kast te hebben.