Voetbalmoeder

Ooit speelde ik voetbal met de jongens op school en ooit kende ik alle spelers van wat toen nog de Eredivisie heette. Ooit heb ik eens een relatie gehad met een vriend van een speler van Willem II en gingen we op zondag naar het stadion om hem te zien spelen. Maar verder dan dat is mijn carrière als voetbalvrouw niet van de grond gekomen. Ik had ook niet echt die ambitie. Al had ik wel de juiste interesses; fashion.

Nu ben ik moeder en heb ik een zoontje die graag wil voetballen. Hij weet nog niet zeker of ie nu voor PSV of voor Ajax moet zijn maar hij wil voetballen, bij Berghem Sport. Dat dan weer wel.
Een paar weken geleden heeft hij zijn eerste training gehad en ik moet zeggen ik was blij verrast. Hij weet niet alleen verrassend goed met de bal om te gaan maar hij snapt ook nog eens de bedoeling van het spel. En dat is al heel wat als ik het vergelijk met een paar andere kinderen die een beetje verdwaasd over het veld huppelde en druk bezig waren met vooral de bal vermijden. Waarmee ik echt niet wil zeggen dat mijn zoon een stervoetballer wordt.

Met de eerste training van Brun is ook mijn carrière als voetbalmoeder begonnen. En dat betekent in ieder geval iedere woensdag langs het veld als de Kabouters of F'jes aan het trainen zijn. En dan na de winterstop op zaterdag ochtend langs de zijlijn tijdens wedstrijden. Om het nu regent of sneeuwt of stormt. De taak van voetbalmoeder moet je niet licht oppakken en serieus nemen. Bij dat veld, in de modder, tussen al die andere vaders en moeders moet je goed voor de dag komen. Daar ga je niet zomaar staan. Dat doe je in stijl. Dus toen ik deze regellaarzen van Glamorous voorbij zag komen dacht ik direct; die moet ik hebben. Want een beetje glitter en glamour langs de lijn hoort er nu eenmaal bij.

Ja die nieuwe carrière bevalt me wel. Voetbalvrouw, voetbalmoeder het maakt niet uit. Een ding hebben we allemaal gemeen. Zodra er voetbal voor staat hebben we automatisch verstand van mode. Dus dat zit wel goed.