
Lucia de Berk is een eigenzinnige verpleegster, die argwaan wekt als ze voor de zoveelste keer bij een als onverklaarbaar bestempeld sterfgeval van een baby of bejaarde betrokken is, ditmaal van een baby. Het ziekenhuis schakelt de politie en het Openbaar Ministerie in en de jonge parketsecretaris Judith krijgt het dossier van Lucia de B. op haar bureau.
Wat deze film prachtig laat zien is de macht van de media en de negatieve dader profilering die vervolgens ontstaat. En die Lucia eigenlijk al heeft veroordeelt voordat het ooit tot een rechtzaak komt. De Engel des Doods zoals ze wordt genoemd. Haar verleden wordt erbij gehaald en allerlei andere niet relevante dingen als haar uiterlijk, eigenzinnigheid en spirituele kant.. Het publiek kan uiteindelijk niet anders dan geloven dat ze het wel gedaan moet hebben.
Gelukkig zijn er altijd mensen die het tegendeel geloven. En mede dankzij het harde werk dat Judith heeft verricht (dezelfde persoon die haar eerst heeft laten veroordelen maar toch begint te twijfelen), wordt Lucia de Berks onschuld uiteindelijk aangetoond en wordt zij van alle blaam gezuiverd.
De makers hebben zich wat vrijheden veroorloofd. De echte klokkenluider was namelijk niet Judith maar de verpleeghuisarts Metta de Noo. Het was zij die erop bleef hameren dat de strafzaak tegen Lucia heropend moest worden en die de echte strijd heeft gevoerd en nog steeds voert. Het lot van echte heldendaden. Soms blijft er niet meer van over dan een regel in de marge. Toch wil ik haar graag genoemd hebben omdat hier nog een ander tragisch verhaal in schuilt.
Al met al een prachtige Nederlandse film die zeer de moeite waard is om de kijken. Aanrader dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie.