Nu koop ik niet vaak meer boeken omdat ik tegenwoordig alles digitaal lees. Koop ik wel een boek dan zijn het vaak prentenboeken voor de kinderen of mooie naslagwerken. En dat bracht me op het idee voor dit nieuwe item. Want staande voor mijn boekenkast zitten er toch wel een paar juweeltjes bij. En is het niet het boek zelf, dan is het wel het verhaal achter hoe ik aan het boek ben gekomen.
Vandaag wil ik beginnen met een boek waarvan vooral het verhaal een juweeltje is.
Helemaal gelukkig met deze nieuwe aanwinst vertel ik het verhaal van het boek enthousiast aan mijn schoonfamilie. De vreugde slaat al snel om in paniek. Mijn schoonouders weten me te vertellen dat dit boek waarschijnlijk eigendom is van het hotel. Dat is namelijk normaal in hotels. Dat er bijbels in de hotelkamers liggen. Mijn hemel, denk ik, ik heb het boek gestolen. Van alle dingen die ik zou kunnen stelen uit een hotel heb ik een bijbel gestolen. Geen zeepjes of handdoekjes of douche-kapjes. Nee een bijbel. Oh zondige mij, ik zal branden in de hel.
De glans van het boek is er inmiddels wel een beetje vanaf. In plaats daarvan zit ik met een gestolen bijbel in mijn maag. Ik besluit daarom een nette brief te schrijven naar het hotel, mijn excuses aan te bieden en het boek terug te sturen. En aldus geschiede. Maar wat schetst mijn verbazing als ik een paar dagen later een pakketje in mijn brievenbus vind met daarin diezelfde bijbel en een brief van een medewerkster van het hotel. De bijbel blijkt geen eigendom van het hotel te zijn en is nooit door iemand opgeëist. En omdat eerlijk het langst duurt en ze gecharmeerd waren van mijn mooie brief hebben ze me de bijbel teruggeven.
Het boek prijkt nog steeds tussen een Nederlandstalige versie van de bijbel en de Koran in mijn boekenkast. Inclusief de brief van het hotel. En het verhaal achter het boek is inmiddels legendarisch geworden binnen de familie.
Ik herinner me dit voorval nog als de dag van gisteren, maar wat heb jij tegenwoordig toch met het woord "schoon" ??????
BeantwoordenVerwijderen