The Future of Fashion is Now

Een aantal weken geleden was het voor een goede vriendin en mij weer eens tijd voor een dagje cultural shopping. Maar aangezien ik, vanwege de Free Fashion Challenge, nog geen kleding mag kopen gingen we deze keer vooral voor cultuur. 

Op een winterse zondagochtend togen we met de trein richting Rotterdam en meer specifiek naar museum Boijmans van Beuningen voor de mode tentoonstelling The Future Of Fashion Is Now. 

Voor deze tentoonstelling zijn ruim 50 jonge modetalenten van over de hele wereld gescout. Daarnaast zijn gerespecteerde vernieuwers te zien als Viktor&Rolf en Iris van Herpen. En zes topontwerpers maakten exclusief voor de tentoonstelling nieuw werk. 

The Future of Fashion gaat vooral over emotie, technologie, duurzaamheid, functionaliteit, de rol van kleding in de maatschappij, statement en innovatie. Een kledingstuk dat op emoties reageert, kantpatronen die uit een plant groeien, textiel dat zichzelf afbreekt of mode die mensen door een rits letterlijk verbindt. 

Het heeft allemaal geresulteerd in een overweldigende expositie die dwingt tot nadenken en bezinning. Er valt zoveel te zien. En voor een creatieve geest zoveel inspiratie op te doen dat het tijd nodig heeft om te bezinken. Gelukkig is er een handig boekje gemaakt waarin alle ontwerpen en ontwerpers staan uitgelegd en beschreven. Handig tijdens het bezichtigen van de tentoonstelling in te bladeren maar ook om thuis nog eens wat na te lezen. 

Ben je nieuwsgierig geworden en ben je nog in de gelegenheid om te gaan dan raad ik aan dit zeker te doen. Maar neem er wel de tijd voor. De tentoonstelling is nog tot 18 januari 2015 te zien. 

Hier zie je een paar van mijn persoonlijke favorieten.

The Hobbit; The Battle of the Five Armies

Enige tijd geleden ben ik met mijn man, schoonvader en schoonbroer naar het derde en laatste deel van the Hobbit trilogie geweest. We waren een schoon gezelschap.

Hiermee is er hoogstwaarschijnlijk een einde gekomen aan 14 jaar Tolkien verfilmingen. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen voor dit laatste deel.

De titel van de film beloofde veel veldslagen en in ieder geval een epic battle. En met het verwachtingsvolle einde van deel 2, het wegvliegen van de draak Smaug, drama en prachtige special effects. Met de special effects zat het wel goed. Regisseur Pete Jackson en zijn team hebben zichzelf wederom overtroffen en de techniek van animatie naar een hoger platform gebracht. De epic battle echter viel wat tegen. Vooral vanwege het feit dat er niet echt sprake was van een allesbeslissende veldslag zoals we dit wel gewend waren bij de Lord of the Rings films.

De gevechten speelden zich teveel op verschillende fronten af en waren te persoonlijk om echt epic en overweldigend te zijn. Het leek wel of Jackson met alle verschillende verhaallijnen die moesten eindigen geen raad meer wist. Waardoor het einde soms te snel en onverwacht kwam. Ik hoop dat de extended version van de film dit goed maakt. De rol van Beorn bijvoorbeeld wordt in de bioscoop versie naar mijn mening te kort gedaan.

Toch geen onvoldoende voor deze film. Ik blijf een fan van Pete Jackson en de manier waarop hij de boeken van Tolkien heeft verfilmd. Pluspunt vind ik persoonlijk de manier waarop hij de link heeft gelegd met de Lord of the Rings trilogie en geprobeerd heeft de voorgeschiedenis van de ring duidelijker te maken. Daarnaast blijven de special effects, zoals eerder gezegd, prachtig en de aandacht die is besteed aan details als kleding, decor en wapens. Jackson is en blijft een groots verteller die met veel gevoel voor drama woorden kan omzetten naar beelden.

3 weeks in Instagram; week 48, 49, 50

Ambachtelijk werk, spelletjes, gekke bekken, lekker eten, gezond eten, verwennen, cultuur, Sinterklaas, speelgoed, kerstboom, engeltjes, FBLSbag, Bever installatie, The Hobbit, The Future of Fashion, ziek zijn, A storm is coming, fysio, Mud Biking. Zo zien drie weken in Instagram eruit.

Boerenkool Chips

In FBLS december issue 2014 heb ik aandacht besteed aan het boek van Rens Kroes; Power food. Op veler familie verzoek vind je hier, uit het boek, het recept voor Boekenkool Chips. Helemaal hot en hip in New York inmiddels en een gezond alternatief voor een snack.


Ingrediënten (4 personen)
300 g Boekenkool bladeren
1 el Olijfolie
1 tl Sojasaus
1 tl Sesamzaad

Bereidingstijd
25 minuten

Bereiding
Verwarm de over voor op 180 graden. Snijdt het middelste gedeelte van de stengels van de boerenkoolbladeren eruit. Was de bladeren schoon en laat ze drogen. Scheur vervolgens de droge bladeren in grote stukken en doe ze in een kom. Doe daarna de olie, sojasaus en wat sesamzaad erbij. De bladeren moeten een beetje glinsteren, maar gebruik niet teveel olie. Proef of het goed is en voeg eventueel naar smaak nog wat meer sojasaus toe. Hussel alles door elkaar en leg de bladeren op een bakplaat en zet die om de oven. De baktijd varieert tussen de 6 en 12 minuten. Houd het een beetje in de gaten en haal ze eruit als ze lekker crispy zijn.

Guacamole, home made

Het bekendste gerecht met Avocado`s is Guacamole.
Het gebruik van goede avocado`s is voorwaardelijk om een lekkere guacamole te maken. Zoek ze zelf uit; de groene mogen niet te veel glimmen en de donkere moeten diep van kleur zijn. Ze moeten niet te hard zijn; met een lichte duimdruk moeten ze meegeven maar vanzelf weer uitdeuken.

Ingrediënten (8 personen)
2 Goed rijpe avocado's
1 el Fijn gehakte ui
2 Middelgrote tomaten
1 Grote groene peper
1 Teen knoflook
1 el Koriander
Citroen of limoensap
Zout
Peper
Suiker

Bereidingstijd
10-20 minuten

Bereiding

Verpulp het avocado vruchtvlees met een vork

Verwijder van de tomaten het vel, vocht en pitten en hak vruchtvlees fijn
Verwijder zaad van peper en hak fijn

Meng in een kom alle ingrediënten goed door elkaar met een vork.(Alles in de keukenmachine kan ook maar het wordt dan een gladde massa.) Breng op smaak met citroensap, zout, peper en suiker.

Serveer tip

Koel opdienen.

Tips

Avocado`s rijpen nog na. Je kan dit proces versnellen door ze met een rijpe appel in een papieren zak met gaatjes te stoppen. 

Doe een harde avocado 30 sec op halve kracht in de magnetron. Hierdoor wordt deze zachter (maar niet rijper).

Om bruin worden in koelkast te voorkomen afdekken met folie en aandrukken.

Sons of Anarchy ; racing the final ride

Ik weet dat ik de laatste tijd mijn blog een beetje heb verwaarloosd. Maar daar is een goede reden voor, naast het feit dat ik druk bezig ben geweest met het nieuwe december issue van FBLS. En om van de nood een deugd te maken dacht ik met jullie te delen wat die reden dan is.

Perry en ik houden van series. En vooral van de series die de laatste jaren zijn verschenen op zenders als HBO en FX. Prison Break, Game of Thrones, Vikings, Ray Donavan, The Knick, Homeland. Allemaal prachtige series die een paar dingen gemeen hebben. Ze zijn intens en ze zijn tijdelijk. Na een paar seizoenen weet je gewoon dat het is afgelopen. En dat is lekker overzichtelijk. Het zijn geen series als Goede Tijden, The Bold, Days of our Lives of wat dan ook die maar eindeloos doorgaan. Waarvan je na een paar jaar het gevoel krijgt 'heb ik dit al niet een keer gezien' of 'gaan ze nu alweer uit elkaar'. Nee zulke series zijn het niet. Dit zijn series waarin helden slecht worden en gewone mensen het beste uit zichzelf halen. Series waarin de lijn tussen goed en slecht flinterdun is en die onder je huid kruipen en je niet loslaten. De karakters hebben diepte en de verhaallijn is niet voorspelbaar. En dankzij de Netflixen en Pirate Bays op deze wereld kun je deze series nu kijken waar en wanneer je wilt. En in het tempo dat je zelf verkiest.

September van dit jaar zijn Perry en ik begonnen aan het eerste seizoen van Sons of Anarchy. Om eerlijk te zijn kon deze serie me de eerste paar afleveringen niet zo boeien. Ik wist niet goed wat ik aanmoest met die mannen op motoren in leren kleding, veel te grote spijkerbroeken, hoodies en te lang haar die elkaar regelmatig de liefde betuigde om vervolgens bij elkaar een kogel door het hoofd te jagen. Maar Perry keek dus ik ook. En langzaam aan kreeg ik een connectie met die vreemde types, met Tara, met Juice, Opie, Chucky, Unser, Chibs en Jax. Ik ging de humor en zelfspot waarderen, raakte gewend aan het geweld (tot op zekere hoogte want ik heb mijn grenzen gelukkig) en de overdreven kameraadschap en leefde mee met alle persoonlijke problemen en het gevecht van Jax en zijn mannen op een rechter pad op te gaan.

Perry en ik bereikte het punt dat we na een spannende aflevering eerst op de klok keken en daarna naar elkaar. 'Doen we er nog eentje?'zeiden onze ogen. Een subtiele knik was voldoende. Woorden waren niet nodig.

In drie maanden tijd hebben we 6 jaar ingehaald. Dat is intens. Want iedere dag kregen we wel iets mee van het leven van de Sons en alles en iedereen om hen heen. En ik heb ik die korte tijd mijn helden gekozen. Tara, Opie en Chibs en klein beetje Jax. Ik heb gehuild toen Opie stierf om Jax te beschermen en toen het clubhuis werd opgeblazen. Ik voelde de angst en het verdriet van Tara, deze intelligente sterke lieve vrouw die uiteindelijk kiest voor de veiligheid en het leven van haar 2 zoontjes en de moeilijkste en gevaarlijkste beslissing van haar leven moest maken. Ik ben gaan houden van Chibs met zijn droge humor en prachtig Schots accent. En Jax, ja Jax. Hij en ik hebben een soort van haat liefde relatie gekregen in die korte tijd. Ik snapte de beslissingen die hij soms moest nemen. Maar ik snapte niet altijd het geweld dat daarbij gepaard moest gaan. Hij houdt van zijn vrouw en zonen en moeder. Maar diezelfde liefde gaat zover dat hij soms het doel uit het oog verliest. En dan zijn trouw aan de club. Deze is grenzeloos. In seizoen 6 zijn we een tijdje van elkaar vervreemd geraakt en haatte ik hem. Maar gelukkig is dat helemaal goedgekomen. En dan Gemma, voor haar had ik vanaf het begin een natuurlijk gevoel van aversie. En dat is nooit weggegaan.

We hebben inmiddels seizoen 6 helemaal gezien en zijn begonnen met seizoen 7. Om samen met de rest van de wereld 'The final ride' mee te maken hebben we nog minder dan een week om 11 episodes te kijken. Wat ons betreft gaan we ervoor al gaat het misschien nachtwerk worden. Dus als we de komende week wat sacherijnig zijn, als we wat afwezig lijken of met ons hoofd ergens anders dan weet je waar het aan ligt.

The Final Ride is almost there.

The week on Instagram; week 47

Maandag; knutselwerkje van Bo

Dinsdag; de kinderen hebben op school hele leuke schoencadeautjes gehad. 's Middags knutselen met oma.

Woensdag; Bo en een vriendinnetje helpen Brun met het maken van zijn verlanglijstje. En wie kijkt er ooit op de binnenkant van een wikkel van een chocolade reep. bij Tony's Chocolonely is dat zeker de moeite waar. s' Avonds de schoen zetten en zingen bij de open haard.

Donderdag; ja, die goede Sint is langs geweest. De kinderen zijn weer vreselijk verwend door de goed heilig man.

Zaterdag; foto-shoot voor de uitnodiging van Brun's verjaardag. Deze is het niet geworden maar ik wilde hem jullie toch niet onthouden. En natuurlijk is Bo ook nooit te beroerd om te poseren, onze drama queen. 's Middags een Sint verhaaltje typen, sprokkelen in de wijk, knutselen met de sprokkelwaar, puzzelen en lekker lui film kijken op de bank.

Zondag; naar oma Toos om zelf Taai Taai te bakken en 's middags naar Van Lanschot want daar kwam Sinterklaas.

Vooruit gang

Ik sta in het boemeltreintje van Den Bosch naar Oss. Stond, want de NS of ProRail, had besloten om in de avondspits op halve kracht over dit traject te tuffen. Ik stond dus en onder mij, dat is als je staat dan is de zittende mens onder je, was zeker 60% van de reizigers naar een schermpje aan het staren. Berichten lezend, film kijkend en What's Append.  Ik niet. Dat is niet handig als je staat en je moet bij het wegrijden uit Den Bosch je evenwicht bewaren. Dat is trouwens een kunst op zich dat treinsurfen. Maar goed dat doet er eigenlijk niet toe. Al observerend viel het mij op hoe snel de jeugd van tegenwoordig typt. En ik vroeg mij af of er eigenlijk nog wel type cursussen gegeven worden. Ik kon het me amper voorstellen. Aangezien de jeugd nu al zo jong leert omgaan met schermen en toetsenborden. Ik denk dat ze eerder schrijfles nodig hebben. Vroeger, toen ik nog jeugdiger was, hoorde dat min of meer bij het standaard opvoed pakket. Dansles, rijbewijs halen en typecursus. Bij sommigen kwam daar nog een brommer bij. Een soort van de luxe pakket. En had je heel veel geluk dan kreeg je, nadat je je rijbewijs had gehaald, ook nog een autootje. Het primium pakket. Maar terug naar de typecursus. Ik kan het me nog levendig herinneren. Hoe we met zo'n 20 andere cursisten op een stoel met een tafeltje ervoor achter ons typemachinnetje zaten.  Die van mij was een Olivetti. Zo'n ding waar je nog flink op moest rammen en zelf aan de handel moest trekken om naar de volgende regel te gaan. Rttttt, ping. Er waren toen al cursisten, ik zat nog op de lagere school, die een elektrische typemachine hadden. Die ging automatisch naar de volgende regel en had een hele lichte aanslag. Als ik daar achter ging zitten rammen met mijn Olivetti aanslag verscheeeeeeeenen er prompt dubbele letters op papier. Aan het einde van de cursus kreeg iedereen die geslaagd was een officieel diploma, van Scheidegger in dit geval. Het instituut waar ik de cursus heb gevolgd. 152 aanslagen per minuut stond er op het mooie extra dikke van dure kwaliteit diploma papiertje. Ik heb een map vol met dergelijke papieren diploma's. Ik vraag me serieus af of er niet een hele bedrijfstak aan het uitsterven is. Als dat al niet is gebeurd. Type cursussen geven. Mijn Olivetti heb ik nog lang gebruikt. Tot ik een jaar of 20 was en al op kamers zat in Den Haag. Daar kwam ik voor het eerst in aanraking met een computer.

Ik onderbreek mijn gedachten even. In Den Bosch Oost stappen er nog meer mensen in die niet kunnen zitten.  Een Marokkaanse jonge vrouw staat haar plaats af aan aan een wat oudere passagier. Hoezo niet aangepast. Er zat genoeg Nederlandse jeugd in de trein die gewoon bleef zitten. Ik wil het maar even gezegd hebben.

Een papieren diploma. Ook al zo'n uitstervend ras. Tegenwoordig krijg je gewoon iets toe-gemaild wat je zelf kunt opslaan in een digitale map of moet uitprinten, als je nog een analoge map hebt zoals ik. Het is vreemd te bedenken dat zoveel vertrouwde dingen langzaam gaan verdwijnen en nooit meer zullen terugkomen. Het lot van vooruitgang.

Ik onderbreek mezelf nog een keer. In Rosmalen komen er gezellig nog wat mensen bij. Maar er komt ook een plaats vrij. Een forse jonge negerin zegt dat ik mag gaan zitten. Ik weet niet of het nu is omdat ze me oud vind of omdat ze denkt dat ze niet naast de forse blanke jonge vrouw past die al op het bankje zit. Voor mezelf hoop ik dat het dat laatste is. Ze zei wel U tegen me.

Ik ga zitten en bekijk de mensen om me heen. De forse blanke vrouw zit met een doos van Jan de Groot voor zich naar buiten te staren. Tegenover me zit een vrouw een papieren krant te lezen. En schuin tegenover me legt een jonge vrouw haar smartphone weg en haalt een haakwerkje tevoorschijn. De tegenstrijdigheid fascineert me. Ik kijk toe hoe ze een bol wol pakt, het begin zoekt en begint met haken. Haar vingervlugheid en het gemak waarmee ze het doet verbaasd me. Ook de vrouw tegenover mij bekijkt het een tijdje. Als we bijna bij Oss West zijn besluit ik haar te vragen waarom ze dit doet, hobby of opleiding.

Het is een hobby. Al zit ze wel op de kunstacademie. Ze haakt alleen in de trein, iedere dag een uur heen en een uur terug. Ze is een soort van plaid aan het maken. Twee derde heeft ze al gedaan. Ze heeft wel een soort van haak hype ontketend op school zegt ze. En vraagt of ik ook haak. Nee haken en breien dat is niet zo mijn ding. Ik ben meer van de kleding en de tassen. Ze wijst naar mijn Baggy Jeanstas die op mijn schoot ligt. Ja, gemaakt van een oude spijkerbroek. Een andere student is gaan haken met reepjes jeansstof. Zegt ze. Daarvoor heeft ze wel zelf een haaknaald moeten maken. Ik vraag haar of ik een foto van haar mag maken voor de rubriek 'The week on Instagram' op mijn blog. Dat mag zeker. Ze wil graag de URL om het terug te zien. Die ze volgens mij nog ouderwets opschrijft in een boekje.

In Oss Centraal verlaat ik de coupe en wens haar succes. Vederlicht stap ik uit. Trots dat ik dit gedaan heb. Het heeft toch een leuk gesprek opgeleverd en wie weet een nieuwe volger van mijn blog. 

En ook enigszins gerustgesteld dat sommige dingen niet verdwijnen en, in wat voor vorm dan ook, gewoon blijven bestaan.

En het haakwerkje, dat kun je volgende week uiteraard nog een keer terugvinden in The week on Instagram.

The week on Intagram; week 46

Maandag; deze kleurrijke salade schudde ik op een maandagavond even zo uit mijn mouw. En hij smaakte nog ook.

Woensdag; eind november is het zover. Dan komt er weer een FBLS december issue uit. Daar moesten nog wel even wat foto's voor gemaakt worden. Onder andere de cover foto. Deze heeft het niet gered. Maar is zeker zo leuk geworden.
's middags naar opa en oma de Wit. Het wordt al bijna gewoon op woensdag middag. Daar hing deze gave tas voor me klaar. Gemaakt van een oude spijkerbroek van Perry. Geen FBLSbag want we hebben deze niet zelf verzonnen maar wel a FBLSbag.
En terwijl Brun en ik bij de fysio waren heeft Bo samen met oma Toos deze leuke enveloppen gemaakt. Het papier wat ze daarvoor gebruikt hebben zijn bladzijden uit een oud kinderboek. Goed idee.

Donderdag; dit lieve werkje had Bo voor mij gemaakt omdat ik de week ervoor ziek was.

Zaterdag; een prachtige bos bloemen gehad van Perry en de kids. 's-Middags kregen we bezoek van lang geleden. Gezellig bijgekletst en lekker gegeten. Perry had zelf guacamole gemaakt. Het recept volgt nog op deze blog.

Zondag; 's-Middags verjaardag van de oudste zoon van vrienden. Dus was een feestelijk kapsel op zijn plaats. Papa is weer helemaal uit zijn dak gegaan met dit prachtige knotje.

The week on Instagram; week 45

Dinsdag; mijn profiel op basis van 25 vragen over hoe ik mezelf zie. Gooi de antwoorden in een computer en dit komt eruit. Heel groen, iets minder blauw en geel en een heel klein beetje rood.

Woensdag; Brun moest weer naar de fysio en deze keer ging Bo mee. Wachten in de wachtkamer.

Donderdag; ziek thuis. Dit was mijn diner. Een beschuitje met thee. Wel even de kinderen ophalen bij de BSO waar Bo deze twee cartoons had gemaakt. Humor.

Zaterdag; met moeders naar de tentoonstelling Mark Rothko in het gemeentemuseum in Den Haag. Daarna nog snel even de Flying Tiger in waar ik, naast heel veel andere leuke dingen, deze matching hoesjes heb gekocht voor mijn iPad en smartphone.
's Avonds kreeg Brun zijn eerste autorijles en Bo wilde graag in het donker naar huis skaten.

Zondag; ik ben niet gaan mountainbiken. Maar wel met de kinderen naar het station gelopen en weer terug gefietst. En dan kom je heel wat mooie dingen tegen onderweg.

Mark Rothko

Je kunt het kunst vinden of kinderlijk gekrabbel. De meningen over dit soort werk zijn meestal erg verdeeld. Persoonlijk houd ik van de kracht van kleur en lijn en spreekt Rothko me erg aan. Jezelf kwijtraken in een schilderij met je eigen emoties en gedachten. Een profetische of profane beleving. Rothko’s werk biedt beide zoals hij zelf pretendeert. De ervaring zal voor iedereen anders zijn.

In het gemeentemuseum in Den Haag is tot 1 maart 2015 een unieke tentoonstelling te zien. De eerste in 40 jaar tijd in Nederland die werk van Rothko bij elkaar brengt. De tentoonstelling is een reis door het oeuvre van Mark Rothko en volg zijn ontwikkeling en vaak moeizame zoektocht van deze intense kunstenaar naar de stijl die hem zo beroemd heeft gemaakt, de classic style.  Waarbij, tijdens deze zoektocht, ook de invloeden van andere grote schilders vaak duidelijk zichtbaar zijn.

Rothko behoorde tot een groep jonge Amerikaanse kunstenaars die sterk beïnvloed werden door, met name de Europese abstracte schilders.  Maar die uiteindelijk allemaal hun eigen signatuur aan hun werken gaven. Denk aan Jackson Pollock en Newman.

 In de laatste kamer worden in vogelvlucht de werken van Mondriaan en Rothko met elkaar vergeleken. Eerste en tweede generatie pioniers van de abstracte kunst. Met als ultiem einde de laatste werken van beide kunstenaars; Victory Boogie Woogie (1942 – 1944) van Mondriaan en  Untitled (1970) van Rothko.

Over smaak valt niet te twisten.  Maar deze tentoonstelling laat op overzichtelijke wijze de ontwikkeling zien van een kunstenaar en zijn schokkerige vaak moeizame evolutie van figuratief naar abstract. Wat zijn uiteindelijke keuze voor zijn manier van schilderen misschien wat begrijpelijker maakt. Daarnaast biedt deze opzet je ook de mogelijkheid om Rothko’ s werk beter de bestuderen en de diepere lagen en dimensies te ontdekken. Want eigenlijk moet je zijn werk gewoon ervaren en er niet teveel over nadenken.

Voor de kids

Het gemeentemuseum heeft in het kader van de tentoonstelling over Mark Rothko wederom een leuk boekje uitgebracht voor kinderen. 'Puzemuze of op weg naar Rothko'. Het verhaal gaat over Luuk en Kwastje die graag schilderen. Het lukt niet altijd zoals ze willen. Dan komt Puzemuze uit de lucht vallen. En samen gaan ze 

op avontuur en ontdekken de stijl van Rothko.

Romantische kleding; Mr Darcy meets Eline Vere

Na al dat abstracte werk is het heerlijk om even weg te dromen bij de overdadige kleding en mode van een aantal eeuwen geleden. Tot 22 maart 2015 is de expositie Romantische kleding te zien. De romantiek uit de tijd van Jane Eyre, Eline Vere, Pride and Prejudice en Downtown Abbey komt in deze tentoonstelling helemaal tot leven. Ga mee terug in de tijd en zie hoe eigentijdse ontwerpers zich door deze periode laten inspireren. Naast de sprookjesachtige kleding zijn er ook accessoires, korsetten en crinolines, modeprenten en foto's te zien. En dat alles in een prachtige setting die de verschillende periodes helemaal tot leven laten komen.

The week on Instagram; week 44

Zou dit echt de laatste mooie week zijn van dit jaar. Er schijnt geen einde te komen aan deze nazomers oktober maand.

Maandag; het laatste recept van onze laatste Hello Fresh box. Een lekkere couscous salade met feta, pompoenblokjes en grenberries. Brun vond het eigenlijk best wel lekker terwijl Bo er absoluut niet van was gecharmeerd.

Woensdag; Bruns eerste voorzichtige pogingen tot schrijven.
En wat je allemaal niet kunt doen in een uurtje als een vriendinnetje komt spelen. Nou eigenlijk best wel veel. Twister, kleuren, Rummie Cup, puzzelen, boodschappen doen, Brun ophalen bij een vriendje.

Donderdag; Halloween op school. Dus de kinderen mochten verkleed komen. Brun in zijn Spiderman pak, eindelijk weer met masker, wat al 4 maten te klein is en Bo als elegant heksje.

Vrijdag; Halloween ging nog even door toen ik vrijdag onverwacht van een zakenrelatie deze pompoen kreeg met een recept voor pompoen soep.

Zaterdag; De vakantie zit er weer op dus er moet weer gezwommen, gedanst en gewacht worden. Door het hele gezin deze keer. In de Berchplaets in Berghem wachten op Bo en genieten van de bloemstukjes die overal in de ruimte staan. Er valt nog veel te fotograferen.
's Avonds kregen we eters en daar moest natuurlijk iets lekkers voor gemaakt worden. Zelf gemaakte en versierde muffins. De kok in actie.
Daarna ouderwets gezellig gourmetten. Als je het heel lang gedaan hebt wordt het vanzelf weer leuk.
En we hadden nog een heerlijke lekkernij gehad voor na het eten. Een echt herfststukje in chocolade.

Zondag; fietsen in Nistelrode met pa. Het was zondag heel wat drukker dan de week ervoor bij de hel van Berghem. Uiteindelijk hadden we 50 kilometer gefietst. Na de tocht moe-gereden weer naar huis via de paden van Herperduin.
's Avonds kregen de kinderen een leuk spaarvarken van oma Joke. Uitgedeeld tijdens de open dag in het gemeentehuis van Oss.

The week on Instagram; week 43

De week van de herfstvakantie, lekker eten en creatief bezig zijn.

Maandag; de kinderen gingen een midweek met papa naar de Roompot in Zeeland. Ik had deze dag vrij genomen om te helpen met pakken en ze uit te zwaaien. Na alle hectiek van de ochtend viel ik 's middags even in een gat toen het plotseling heel stil en alleen was in huis. Gelukkig had ik genoeg klusjes op mijn lijstje staan om deze week door te komen. En natuurlijk 's avonds eten bij pa en ma. Maandag aten we deze gezonde salade met warme stoofperen toe.

Dinsdag; een stormachtige dag. Maar na regen komt zonneschijn en een vleugje regenboog. In onze Van Lanschot toren keken we vanuit de hoogte, als weergoden, neer op een wereld die geteisterd werd door regen en wind om daarna te genieten van dit prachtige plaatje.
's Avonds stond en een spinazie quiche op het menu en werd onze tweede en voorlopig laatste Hello Fresh box geleverd.

Woensdag; mijn enige hele vrije dag in deze vakantieweek. 's Morgens bezig geweest met foto's maken voor FBLS magazine december issue. Begin december komt deze weer uit. 's Middags naar pa en ma om FBLSbag nummer 6 af te maken. En ik kan maar geen genoeg van deze tas krijgen.
's Avonds stond er, op mijn speciaal verzoek, bonensalade op het menu.

Vrijdag; de dag dat de kinderen en Perry weer terugkwamen van vakantie. En ook de dag dat ik op weg naar huis een lekke fietsband bleek te hebben. Verder lopen dus. Wat me in de gelegenheid stelde om dit Boeddha beeld eindelijk eens te fotograferen. Al meer dan een jaar fiets ik hier 4 dagen in de week twee keer langs. En het beeld, totaal misplaatst midden in Berghem, blijft me boeien.

Zaterdag; stepping in the dark. Het wordt steeds vroeger donker.

Zondag; de Hel van Berghem gereden met pa. Er was weinig hel aan dit jaar en druk was het ook niet. Getuigen deze drie eenzame fietsen tijdens de pauze stop.

FBLSbag nummer 6

FBLSbag nummer 6 is een tas geworden die zichzelf min of meer heeft ontwikkeld bij iedere volgende stap in het maak proces.

Inspiratiebron

De inspiratie voor deze tas heb ik gehaald uit dit t-shirt met de namen van al die prachtige filmdiva's van vroeger, de coated clutch van Givenchy en deze travelbag van Louis Vuitton.

The making of...

De basis van deze FBLSbag is een canvas tas die Perry ooit heeft gehad bij een training. En met de FF Challenge in het achterhoofd ben ik op zoek gegaan naar bestaande materialen om de tas compleet te maken. We hebben de tas eerst helemaal uit elkaar gehaald. Vervolgens de applicaties erop gestreken. De volgende stap was om op de voor- en achterkant een strook te naaien. Hiervoor hebben we bestaande restjes denim gebruikt. De verschillende onderdelen zijn vervolgens gevoerd met de stof van een oud hoeslaken. Waar mijn moeder wel eerst wat handige zakjes op heeft gemaakt. Voor de hengsels heb ik twee oude Leren riemen gebruikt. Ze hebben dezelfde kleur maar zijn niet even breed. Wat het speelse effect vergroot. Nadat de hengsels waren bevestigd konden de voor- en achterkant aan de zijkant vastgemaakt worden.

Het eindresultaat

En weer ben ik heel trots op het eindresultaat; Een praktische ruime tas met een paar speelse details. En wat heeft het gekost. Een aantal uren noeste arbeid. Met wederom veel dank aan Toos de Wit.    

Quesadilla's met spinazie, bataat en verse tijm

Ingrediënten (4 personen)

2 rodeui 
4 knoflookteen 
600 gr bataat
10 takjes tijm
3 tomaat
8 Libanees platbrood 
200 gr spinazie 
150 gr belegen kaas 
olijfolie
peper en zout

Bereidingswijze
1. Verwarm de oven voor op 180 graden. Snipper de rode ui.
Snijd of pers de knoflook fijn. Schil de bataat en snijd in blokjes.
Ris de tijmblaadjes van de takjes.

2. Verhit de olijfolie in een wok of hapjespan en bak de rode
ui, knoflook, bataat en tijm, afgedekt, 10 – 15 minuten op
middelhoog vuur of tot de bataat zacht is. Breng op smaak met
peper en zout.

3. Snijd ondertussen de tomaat in dunne plakken. Spreid
het platbrood uit en verdeel de tomaten en spinazie over de
platbroden. Zorg ervoor dat je elk brood voor de helft belegt,
zodat je hem dicht kunt vouwen. Beleg het brood ook met de
bataat en strooi hierop de belegen kaas.

4. Vouw het platbrood dubbel en leg deze op een ovenrooster
met bakpapier. Bak 5 minuten in de oven tot de bovenkant
krokant is.

5. Verdeel de quesadilla’s over de borden.

Ook lekker met hoemoes.

The week on Instagram; week 42

Nog een nazomerse week in oktober. Wat hebben we nog even genoten van het prachtige weer en van heel veel lekker eten ook.

Maandag: het laatste gerecht uit onze eerste Hello Fresh box. En je kunt veel zeggen over het concept maar de recepten smaken prima. En je eet een keer wat anders. In dit geval Quesadilla's met spinazie, bataat en verse tijm.

Dinsdag; Bo en oma hebben weer goed geknutseld voor ons herfst raam.

Woensdag; samen wandelen met een vriendin in de buurt. De paalgraven tegenover de school wandel of fiets ik bijna dagelijks voorbij. Maar nog nooit heb ik de moeite genomen er eens een foto van te maken. Vandaag dus wel.

Vrijdag; wandelen door Berghem waar ik deze prachtige rood blauwe avondlucht zag boven een blauw grijs prei veld. Wat kunnen de kleuren van de natuur toch prachtig zijn.

Zaterdag; kijkochtend bij Brun tijdens het zwemmen. Hij luistert heel goed naar wat er gezegd wordt maar doet niet altijd wat hij hoort. Dat is ook niet goed luisteren. Maar wel een stukje gezwommen zonder bandjes.
Wachten op Bo die aan het streetdance is. En dan valt je oog op zoiets als dit gigantische witte bloemstuk of tafeldecoratie.
's-Middags kwam er een goede vriendin met haar kinderen. Van  haar heb ik deze prachtige bos bloemen gehad.Ze bleven ook eten. De kinderen hebben we verwend met pannenkoeken. En voor ons stonden er nog meer lekkere gezonde en gewoon lekkere dingen op het menu. Zoals deze courgette met aubergine salade, verse ananas en heerlijk ijs.

Zondag; ik houd van thee en van de verpakking van thee. Daar wordt je toch helemaal vrolijk van en nog gezond ook. Net zoals fietsen in de bossen. Heerlijk in de buitenlucht en door de modder. Halverwege hadden mijn fietsmaatje en ik wel een pauze verdient.

De week in Instagram; week 41

Maandag; kreeg ik het bericht dat mijn nieuwe tas klaar was. Ik heb er al aandacht aan besteed op mijn blog en al heel wat complimenten ontvangen. Nu we de smaak te pakken hebben gekregen zijn we verder gegaan met volgende FBLS bag. Maar daarover binnenkort meer.

Woensdag; Brun gaat letterlijk en figuurlijk met sprongen vooruit bij de fysio. Hij kan hinkelen op zijn moeilijke been. Zonder handen traplopen, huppelen. Daarom twee stickers verdient.

Papa was vandaag heel ziek. Gelukkig was hij bij zijn kinderen in goede handen.

Vandaag was dan ook eindelijk de eerste Hello Fresh box gekomen. Over een paar weken ontvangen we de tweede. Dan zal ik er op deze blog extra aandacht aan besteden.

Donderdag; geheel geïnspireerd door al het verse eten bedacht ik dat deze noten daar ook wel bij hoorde.

Vrijdag; gezellig avondje uit met de meiden. Eerst naar de voorstelling Jeans in de Lievekamp en daarna nog wat kletsen.

Zaterdag; met opa en oma en de familie de Wit naar het pannenkoekenhuis in Macharen. Goed gegeten en de kinderen hebben zich prima vermaakt en zijn vreselijk verwend met kado's. En dan te bedenken dat het etentje was ter eren van de huwelijks verjaardag van opa en oma.

Zondag; Ben jij al klaar voor de winter? Het kriebelt weer heel erg met ideeën in mijn hoofd die staan te popelen om eruit te komen. Ja er komt weer een FBLS magazine december issue aan. Zondag hebben we de eerste fotoshoot gedaan. Waar onder andere een aantal van deze items in voorkomen. Ben je nieuwsgierig geworden. Blijf mijn blog dan volgen.  

FBLSbag nummer 5

Hier is hij dan. De nieuwe FBLS bag. Geheel in de gedachte van de FFC zelf gemaakt van bestaande materialen.

De inspiratie
Het idee voor deze nieuwe tas komt van de 2014 / 2015 wintercollectie van Balenciaga. De papieren shopping bag maar dan gemaakt van luxe materialen. Die leuke hebbedingetjes kosten dan ook wat. Maar het kan ook anders.

De materialen
Niet alleen geïnspireerd door Balenciaga maar ook door de Free Fashion Challenge en de laatste opdracht die ik heb gehad, ben ik op zoek gegaan naar materialen voor zo'n tas. En die heb ik gevonden.

De voor- en achterkant zijn gemaakt van geitenleer. Mijn moeder had deze lap of huid of hoe noem je zoiets al jaren ergens onderin een mand liggen. Sinds ik hem vorig jaar tevoorschijn had gehaald voor een foto-shoot voor FBLS magazine kreeg ik het maar niet uit mijn hoofd. Er moest meer van te maken zijn. En eindelijk, met deze tas heeft het zijn bestemming gevonden. De zijkanten en de bodem zijn van leer van een oude bank. De voering van de tas is gemaakt van de stof van een oud aankleedkussen van Brun. De handvatten zijn in zijn geheel gehaald van een canvas bag die Perry een tijdje geleden heeft gekregen toen hij een opleiding ging volgen. Op de bodem tenslotte (niet te zien op de foto) ligt een stukje kunststof dakbedekking ter versteviging.

Het resultaat
Natuurlijk kon ik deze tas niet alleen maken. Dus is mijn moeder aan de gang gegaan en heeft al deze materialen verwerkt tot deze nieuwe FBLS bag. En het resultaat? Ik ben er best wel trots op. Hij ziet er niet alleen heel leuk uit maar hij draagt lekker en je kunt er heel veel in kwijt. De perfecte tas dus.

The week on Instagram; week 40

De herfst is echt begonnen. Je ziet het aan de kleuren in de natuur, je voelt het aan de temperatuur. Maar deze week gaf ons ook nog een paar prachtige dagen waar we volop van hebben genoten.

Maandag; Perry moest deze ochtend heel vroeg weg. Bo had haar vader verzocht om een briefje klaar te hangen zodat ze wist dat hij al weg was en niet dacht dat papa misschien nog op bed lag. Om teleurstellingen te voorkomen.

Dinsdag; geïnspireerd door de burendag hebben de kinderen 's middags samen met opa en oma spinnen gemaakt. Het resultaat, mooie kleurige spinnenwebben die nu op het keukenraam prijken.

Woensdag; De Boekenweek is begonnen en de kinderen mochten verkleed naar school. Het thema van dit jaar is feest en Bo wilde dan ook haar feestelijke verkleedjurk aan. In combinatie met de colbert is ze bijna in gala. Brun moest en zou zijn veel te kleine Spiderman pak aan. Een mooie combinatie.

Brun gaat nog steeds naar therapie voor zijn rechterbeen en gaat letterlijk en figuurlijk met sprongen vooruit.

Verse groenten uit eigen tuin van opa en oma van Herpen. Dit mooie pakketje werd woensdag persoonlijk bezorgd voor ons.

Donderdag; tijdens het eten viel mijn oog op deze mooie herfstkleuren in de tuin. Snel even naar buiten om een foto te maken. 

Perry wilde vrijdag een verjaardagsaftelkalender maken voor Brun. Daar had hij karton voor nodig. Ik wist dat ik nog ergens fotokarton had. En opzoek in mijn oude tekenkoffer kwam ik verschillende werken van mezelf tegen. Hierbij een paar juweeltjes.

Vrijdag; eindelijk even tijd gehad om een paar leuke boeken te kopen van de Kinderboekenweek.

's Avonds tijdens het wandelen liep ik langs een van de Waterbuffels van de Piekenhoef badend in een prachtige najaarszon.

Zaterdag; wachten op Bo tijdens het streetdance met een goed boek.

De mannen hadden mannendag dus ben ik met een vriendin en onze kinderen naar een dierentuin geweest. Perry had nog wel even de lunchpakketjes voor ons gemaakt met deze lieve briefjes als verrassing erin.

Na het eten bij oma heeft Bo dit leuke poesje nog geknutseld.

Zondag; Brun was met papa naar een voorstelling van Aadje Piraatje in de Lievekamp in Oss en Bo is 's middags bij een vriendinnetje deze koekjes gaan bakken.

The week on Instagram; week 39

Maandag; Bo had aan de leidsters van de BSO uitgelegd dat ik het hele jaar geen kleding mag kopen van papa. En omdat ze dat zo zielig vond voor mij heeft ze dit moois gemaakt. Gelukkig is het jaar bijna om.

Woensdag; Vandaag kreeg Brun zijn eerste officiële fysio therapie. En omdat hij het zo goed had gedaan had hij een sticker verdient. Aangezien hij later Spiderman wordt was de keuze snel gemaakt.
Na de fysio even naar opa en oma waar hij samen met oma deze leuke poppetjes heeft gemaakt. Een Sibi en een Sabi, of zoiets. Gelukkig weet oma wel wat het zijn.
Bo had alweer een hele tijd niet geloomd. Dus 's avonds na het eten nog even snel deze prachtige Bloom gemaakt.

Vrijdag; de kids zitten samen bij de Bevers en  hadden eindelijk hun uniform gehad. Of in ieder geval een deel ervan zodat ze helemaal klaar waren voor het overvliegen van oudere kinderen uit de groep. Is het geen stoer stelletje.

Zaterdag; wachten in de Berghplaets tot Bo klaar is met dansen. Als je dan helemaal alleen in zo'n grote ruimte zit ga je vanzelf naar het plafond staren en is deze prachtige lamp niet over het hoofd te zien.

Papa en Brun kwamen thuis met deze mooi bloemen. Voor mij.

's Middags met papa en de opa's en oma's naar de Burendag in de Piekenhoef. Bo's mocht al meteen drie keer optreden met haar dansgroepje. De rest van de dag was het knutselen en andere leuke dingen doen. 

's Avonds kregen we onverwacht bezoek en eters. De ijsjes vielen bij de kinderen in ieder geval goed in de smaak.

Zondag; de 9de verjaardag van mijn neefje Hugo. Deze mooie verjaardagstaart was door zijn moeder gemaakt.

Het was heerlijk weer zodat we de hele middag buiten konden zitten. De kinderen hebben zich vooral vermaakt met de trampoline en elkaar. 

Meester Mitraillette

Meester Mitraillette is de tweede roman van de Belgische schrijver Jan Vantoortelboom. Het boek vertelt het verhaal van een jonge schoolmeester, Henri Verbocht, die tin de eerste wereldoorlog als deserteur tot de dood wordt veroordeeld. Terwijl hij staat te wachten op het vuurpeloton blikt hij terug op zijn leven en de tragische gebeurtenissen die uiteindelijk tot dit moment hebben geleid.

Vantoortelboom beschrijft prachtige de sfeer en het wel en wee van de mensen in het boerendorp aan het begin van de vorige eeuw. Het leven binnen een gelovige gemeenschap van hardwerkende mensen. De relaties tussen de schoolmeester en de mensen in het dorp waar hij les geeft aan een groep jongens. De tragische dood van zijn jongere broertje, zijn onmogelijke verliefdheid op een aantal vrouwen die in zijn leven verschijnen en de tot mislukken gedoemde vriendschap met een van zijn leerlingen.

De schoolmeester heeft een groot gevoel voor rechtvaardigheid en respect voor het leven. Maar door zijn vaak onbezonnen impulsieve gedrag en hang naar avontuur brengt hij juist de levens die hem het meest dierbaar zijn in gevaar. Inclusief dat van hemzelf.
Wat uiteindelijk overblijft is schuldgevoel en eenzaamheid.

Het is even wennen, een Belgische schrijver, maar het verhaal is moeilijk weg te leggen. Je voelt bij iedere bladzijde die je leest dat er iets staat te gebeuren, dat er iets helemaal mis gaat. En dat maakt dat je het wilt blijven lezen tot de laatste pagina.

Bloggen is slecht voor je rug